Οστεοχόνδρωση

Οστεοχόνδρωση- μια ασθένεια παγκόσμιας κλάσης, επειδή άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υποφέρουν από αυτήν (40-90%). Αυτή η παθολογία στις περισσότερες περιπτώσεις εμφανίζεται σε άτομα ώριμης ηλικίας, μετά από 30 χρόνια. Ο πόνος στην πλάτη στην καθημερινή ζωή συχνά αποδίδεται σε αυτή την ασθένεια. Στο άρθρο μας, θα εξετάσουμε τα λεπτομερή συμπτώματα, θα μάθουμε τις αιτίες και τις μεθόδους θεραπείας της οστεοχονδρωσίας. Στην ιατρική, αυτή η ασθένεια αναφέρεται ως μια βλάβη των ιστών της σπονδυλικής στήλης εκφυλιστικής-δυστροφικής φύσης. Η οστεοχόνδρωση συνοδεύεται από βλάβες των μεσοσπονδύλιων δίσκων, των αρθρικών επιφανειών, των σπονδυλικών σωμάτων και των συνδέσμων. Κατά κανόνα, με την οστεοχόνδρωση, τα οστά και οι σύνδεσμοι επηρεάζονται πρώτα.

Υπάρχουν πολλά στάδια στην ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας. Ας τα εξετάσουμε αναλυτικότερα:

• Η οστεοχόνδρωση στο αρχικό στάδιο μοιάζει με αφυδάτωση του πολφικού πυρήνα, η οποία προκαλεί μείωση της θέσης του σπονδύλου. Για να γίνει πιο σαφές για τον αναγνώστη, θα εξηγήσουμε τι είναι ο πολφικός πυρήνας. Αυτός ο ιατρικός όρος υποδηλώνει το εσωτερικό του μεσοσπονδύλιου δίσκου, που αντιπροσωπεύεται από ημι-ρευστά (ίνες συνδετικού ιστού) και ζελατινώδη (χονδρίνη). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο ασθενής έχει ρωγμές στον ινώδη δακτύλιο.
• Το επόμενο στάδιο σχετίζεται στενά με το προηγούμενο: λόγω της πρόπτωσης του σπονδύλου, οι σύνδεσμοι και οι μύες πέφτουν. Αυτή η κατάσταση προκαλεί κινητική ανισορροπία των σπονδύλων. Αυτή η περίοδος χαρακτηρίζεται από σπονδυλολίσθηση ή, με απλά λόγια, μετατόπιση των σπονδύλων.
• Το τρίτο στάδιο στην ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας χαρακτηρίζεται από πιο εντυπωσιακές εκδηλώσεις για ένα συνηθισμένο άτομο - προεξοχές των μεσοσπονδύλιων δίσκων (προεξοχή του περιεχομένου τους) και αρθροπάθεια.
• Το τελικό στάδιο της οστεοχονδρωσίας σχετίζεται με οστεόφυτα. Το σώμα μας, διαπιστώνοντας τη «χαλάρωση» των σπονδύλων, προσπαθεί να επαναφέρει τη σπονδυλική στήλη στις αρχικές της λειτουργίες: υποστηρικτική και προστατευτική. Για αυτό, εμφανίζονται οστικές αναπτύξεις στις επιφάνειες των σπονδύλων, οι οποίες ονομάζονται οστεόφυτα. Την ίδια περίοδο εμφανίζεται η ανάπτυξη ινώδους ιστού. Το αποτέλεσμα αυτών των διεργασιών είναι η μετανάστευση του κινητικού τμήματος της σπονδυλικής στήλης στο κέλυφος.

Η οστεοχόνδρωση είναι μια ασθένεια πολλών ειδών. Κατανομή της οστεοχόνδρωσης των αυχενικών, θωρακικών και οσφυοϊερών περιοχών, καθώς και ενός κοινού τύπου οστεοχόνδρωσης. Στην ιατρική πρακτική, η οστεοχόνδρωση της άρθρωσης του γόνατος έχει γίνει όλο και πιο συχνή.

Οι λόγοι για την ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας

Οι λόγοι για την ανάπτυξη αυτής της ασθένειας είναι πολυάριθμοι και δεν είναι πάντα εύκολο να προσδιοριστούν. Οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά στην ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας από τον καθιστικό τρόπο ζωής, που είναι τόσο συνηθισμένος σήμερα, το υπερβολικό βάρος, οι κακές συνήθειες (ιδίως το κάπνισμα), η ανθυγιεινή διατροφή, η πλατυποδία, η βαριά σωματική άσκηση και η μειωμένη στάση του σώματος. Ο τραυματισμός της σπονδυλικής στήλης μπορεί να συμβάλει στην εμφάνιση οστεοχονδρωσίας και μπορεί επίσης να αναπτυχθεί μέσω γενετικής προδιάθεσης. Ο διαταραγμένος μεταβολισμός, οι λοιμώξεις, οι συγγενείς ανωμαλίες και οι αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία είναι κοινές αιτίες ανάπτυξης αυτής της ασθένειας. Ένα ενδιαφέρον γεγονός είναι η σύνδεση μεταξύ της ανάπτυξης οστεοχονδρωσίας και των δονήσεων. Αυτό ισχύει άμεσα για οδηγούς γεωργικών μηχανημάτων ή χειριστές μηχανημάτων.

Η σημερινή οστεοχονδρωσία δεν έχει σοβαρούς ηλικιακούς περιορισμούς - εμφανίζεται τόσο σε ηλικιωμένους όσο και σε νέους. Υπάρχει η άποψη ότι η ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας σχετίζεται με εναποθέσεις αλατιού, αλλά δεν είναι απολύτως αλήθεια. Οι εναποθέσεις αλατιού είναι πιθανότερο αποτέλεσμα της οστεοχονδρωσίας. Η αιτία του πόνου στην οστεοχονδρωσία είναι συχνά ο ερεθισμός των νευρικών ριζών, που στην ιατρική ονομάζεται ερεθισμός. Οι αγγειακές διαταραχές στο φόντο της οστεοχονδρωσίας αναπτύσσονται με βάση παραβίαση της εννεύρωσης του αγγειοκινητικού συστήματος.

Συμπτώματα οστεοχονδρωσίας

Το πιο εμφανές σύμπτωμα της οστεοχονδρωσίας είναι ο πόνος και η δυσφορία. Ο πόνος δεν είναι πάντα μόνιμος· μπορεί περιοδικά να επιδεινώνεται και στη συνέχεια να υποχωρεί. Αυτά τα συμπτώματα συχνά συνοδεύονται από μούδιασμα στα άκρα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος ακτινοβολεί στην αριστερή πλευρά του σώματος. Εάν παρατηρήσετε τα συμπτώματα αυτής της ασθένειας στον εαυτό σας, τότε βιαστείτε σε έναν ειδικό - έναν θεραπευτή ή έναν νευρολόγο. Η έγκαιρη ανίχνευση της οστεοχονδρωσίας θα βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας της.

Με την οστεοχονδρωσία, οι ασθενείς συχνά παραπονιούνται για αυξημένη κόπωση. Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό, με την πρώτη ματιά δεν είναι σαφές πώς συνδέεται με αυτήν την ασθένεια, είναιψυχρότητα των άκρων. Ο πονοκέφαλος και η ζάλη συχνά συνοδεύουν την οστεοχόνδρωση. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της νόσου είναι επίσης η υψηλή κόπωση των ματιών και ακόμη και η απώλεια όρασης. Με την οστεοχόνδρωση της οσφυοϊερής σπονδυλικής στήλης, οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν προβλήματα στο αναπαραγωγικό σύστημα. Είναι σημαντικό για τις γυναίκες να γνωρίζουν ότι η οστεοχόνδρωση μπορεί να επηρεάσει τη φυσιολογική πορεία της εγκυμοσύνης και την ίδια τη σύλληψη. Κάθε τύπος οστεοχονδρωσίας έχει τα δικά του χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Έτσι, με την αυχενική μορφή της νόσου, υπάρχουν σημάδια με τη μορφή πονοκεφάλων (ειδικά κατά την κίνηση του κεφαλιού), ζάλη κατά την περιστροφή του κεφαλιού, μειωμένη ευαισθησία της πληγείσας περιοχής, πόνος στον αυχένα, την ωμοπλάτη, τα χέρια και το στήθος. Ένα ενδιαφέρον και όχι ιδιαίτερα ευχάριστο σύμπτωμα της οστεοχονδρωσίας της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι η παραβίαση της κινητικότητας της γλώσσας. Η θωρακική οστεοχόνδρωση είναι σπάνια και χαρακτηρίζεται από πόνο στο στέρνο, ιδιαίτερα κατά την αναπνοή. Ο πόνος μπορεί να ακτινοβολεί στο στομάχι, την καρδιά και το συκώτι. Αυτό το είδος χαρακτηρίζεται επίσης από μούδιασμα, μόνο τώρα στην περιοχή του θώρακα. Με την οσφυοϊερή μορφή παθολογίας, οι ασθενείς συχνά παραπονιούνται για πόνο που ακτινοβολεί στα πόδια. Ένα άλλο σύμπτωμα αυτού του τύπου οστεοχονδρωσίας είναι η πάρεση των κάτω άκρων.

Μέθοδοι για τη διάγνωση της οστεοχονδρωσίας

Πριν ξεκινήσει τις διαγνωστικές μελέτες, ο νευροπαθολόγος συλλέγει το ιστορικό του ασθενούς και εξετάζει προσεκτικά τα παράπονά του. Η οστεοχόνδρωση έχει κοινά συμπτώματα με ορισμένες άλλες ασθένειες, επομένως είναι σημαντικό να μπορούμε να διαφοροποιούμε τις παθολογίες. Οι εξετάσεις ακτίνων Χ θα βοηθήσουν στην επιβεβαίωση της διάγνωσης της οστεοχόνδρωσης: ακτινογραφία, μυελογραφία και αξονική τομογραφία.

Μια γενική ακτινογραφία σάς επιτρέπει να λάβετε μια ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης ή του τμήματός της. Έτσι, ο γιατρός μπορεί να προσδιορίσει την τοποθεσία που επηρεάζεται από τη νόσο. Για λόγους σαφήνειας, θα εξηγήσουμε πώς μπορεί να προσδιοριστεί η οστεοχόνδρωση με ακτινογραφία: η εικόνα θα δείξει στένωση του μεσοσπονδύλιου δίσκου, παρουσία οστικών αναπτύξεων (οστεόφυτα) ή αλλαγή στο σχήμα του σπονδυλικού τμήματος.

Η μυελογραφική εξέταση είναι πιο δύσκολη από την ακτινογραφία. Αυτό οφείλεται σε ορισμένους χειρισμούς που πρέπει να πραγματοποιήσουν οι γιατροί κατά τη διάρκεια της μυελογραφίας: ένα υγρό αντίθεσης εγχέεται στο κανάλι του νωτιαίου μυελού. Αυτό μπορεί να είναι επικίνδυνο για τον ασθενή: πρώτον, μπορεί να αναπτυχθεί αλλεργική αντίδραση στην ουσία που εγχύεται και δεύτερον, εάν η παρακέντηση είναι ανεπιτυχής, μπορεί να υποστεί βλάβη ο νωτιαίος μυελός. Παρόλα αυτά, μια σωστά εκτελούμενη μυελογραφία επιτρέπει στους ειδικούς να εξετάσουν την εσωτερική δομή του καναλιού του νωτιαίου μυελού. Αυτή η μέθοδος είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη διάγνωση της σπονδυλικής κήλης.

Η αξονική τομογραφία (αξονική τομογραφία) και η μαγνητική τομογραφία (μαγνητική τομογραφία) είναι οι πιο αποτελεσματικές και σύγχρονες μέθοδοι διαφοροποίησης της οστεοχόνδρωσης και των παθήσεων της σπονδυλικής στήλης με παρόμοια συμπτώματα.

Θεραπεία της οστεοχονδρωσίας

Η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας πραγματοποιείται με ολοκληρωμένο τρόπο. Μια τέτοια θεραπεία λειτουργεί για την εξάλειψη του κύριου συνδρόμου και των αιτιών της νόσου. Για την καταπολέμηση της οστεοχονδρωσίας, οι γιατροί χρησιμοποιούν βελονισμό, θεραπεία κενού, χειρωνακτική θεραπεία, θεραπεία με λέιζερ, έλξη, ηλεκτρική διέγερση, φαρμακευτική και μαγνητοπαρακέντηση. Το κύριο καθήκον για την απόκτηση αποτελεσματικής θεραπείας είναι η έγκαιρη ανίχνευση της νόσου. Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν αυτή τη σοβαρή ασθένεια ανησυχούν για το κύριο ερώτημα: είναι δυνατόν να θεραπευθεί η οστεοχονδρωσία; Η απάντηση σε αυτό θα εξαρτηθεί από τη μορφή και τον βαθμό της οστεοχονδρωσίας. Εάν η θεραπεία της νόσου ξεκινήσει στο πρώτο στάδιο, τότε μπορείτε να απαλλαγείτε οριστικά από την οστεοχονδρωσία.

Για τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας, οι γιατροί χρησιμοποιούν φαρμακευτικές και μη φαρμακευτικές μεθόδους. Μεταξύ των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας, αξίζει να επισημανθούν:

• Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Βοηθούν στην εξάλειψη του πόνου και της φλεγμονής. Τα ΜΣΑΦ μπορούν να συνταγογραφηθούν για τοπική χρήση με τη μορφή αλοιφών και γέλης.
• Αποκλεισμός νοβοκαΐνης. Αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τον πόνο.
• Στεροειδή φάρμακα. Χορηγούνται ως επισκληρίδια και ενδομυϊκές ενέσεις.
• Μυοχαλαρωτικά. Τέτοιες θεραπείες βοηθούν τον ασθενή να καταπολεμήσει τους μυϊκούς σπασμούς.
• Βιταμίνες Β1, Β6 και Β12. Θα βοηθήσουν στη βελτίωση των μεταβολικών διεργασιών που είναι απαραίτητες για την υγεία της σπονδυλικής στήλης.

Τα παραδείγματα θεραπείας χωρίς φάρμακα είναι ποικίλα, ενδιαφέροντα και ευχάριστα. Για να αντιμετωπίσετε την εκδήλωση της οστεοχονδρωσίας χωρίς φάρμακα θα βοηθήσει:

• Θεραπεία άσκησης;
• φυσιοθεραπεία;
• μασάζ;
• χειρωνακτική θεραπεία?
• έλξη;
• ρεφλεξολογία.

Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε αυτές τις μεθόδους θεραπείας. Οι ασκήσεις φυσιοθεραπείας σε περίπτωση οστεοχονδρωσίας είναι μια επιλογή σωματικών ασκήσεων για την εξάλειψη της συμπίεσης των νευρικών ριζών, τη σωστή στάση του σώματος και την ενίσχυση του μυϊκού κορσέ. Η θεραπεία άσκησης βοηθά στην πρόληψη της ανάπτυξης επιπλοκών της οστεοχονδρωσίας. Μια τέτοια σωματική δραστηριότητα βοηθά στη μείωση του φορτίου απευθείας στη σπονδυλική στήλη και επίσης βελτιώνει την παροχή αίματος.

Οι διαδικασίες φυσιοθεραπείας συνταγογραφούνται για ασθενείς με οστεοχονδρωσία για την εξάλειψη του πόνου και της φλεγμονής. Σε αυτή την κατεύθυνση λειτουργούν αποτελεσματικά η ηλεκτροφόρηση, ο υπέρηχος, η θεραπεία με λέιζερ και μαγνήτης. Το μασάζ διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος και ανακουφίζει από την ένταση των μυών. Όχι μόνο το θεραπευτικό μασάζ βοηθά στην εξάλειψη του πόνου, αλλά και η χειρωνακτική θεραπεία. Επιπλέον, βοηθά στην αποκατάσταση της κινητικότητας των σπονδύλων και στη σωστή στάση του σώματος.

Έλξη . . . τι είναι; Κάτω από αυτό, με την πρώτη ματιά, μια ακατανόητη λέξη κρύβει ένα απλό νόημα - "τεντώνω". Η επιθυμία για τέντωμα της σπονδυλικής στήλης είναι πιθανώς γνωστή σε όλους τους ανθρώπους που πάσχουν από οστεοχόνδρωση. Στη σημερινή ιατρική, υπάρχουν ειδικές συσκευές που σας επιτρέπουν να το κάνετε αυτό. Αυτή η διαδικασία σας επιτρέπει να απαλλαγείτε από τον πόνο και να αυξήσετε τον μεσοσπονδύλιο χώρο.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα μέθοδος μη φαρμακευτικής θεραπείας της οστεοχονδρωσίας είναι η ρεφλεξολογία. Σχετίζεται στενά με τον βελονισμό, καθώς επηρεάζει τα ρεφλεξογόνα σημεία του ανθρώπινου σώματος.

Η καλύτερη θεραπεία για την οστεοχονδρωσία

Ένα ιδανικό φάρμακο για την οστεοχονδρωσία θα πρέπει να εξαλείφει τον πόνο και τη φλεγμονή, να βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, να αποκαθιστά την κινητικότητα του χόνδρου και των αρθρώσεων και επίσης να εξουδετερώνει τις καταθλιπτικές καταστάσεις στον ασθενή. Ένα σύμπλεγμα καλά επιλεγμένων φαρμάκων αντιμετωπίζει όλες αυτές τις εργασίες. Σε αυτό το μέρος του άρθρου, θα ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε όλα αυτά τα φάρμακα.

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ή ΜΣΑΦ, για την οστεοχονδρωσία

Τα ΜΣΑΦ βοηθούν έναν ασθενή με οστεοχονδρωσία να ξεπεράσει τον πόνο, τη φλεγμονή και το πρήξιμο. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να παραχθούν τόσο για τοπική εξωτερική χρήση με τη μορφή αλοιφών και γέλης όσο και για εσωτερική χρήση με τη μορφή δισκίων και ενέσιμων διαλυμάτων. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορεί να είναι διαφορετικών ομάδων:

• Μια ομάδα φαρμάκων με τη δραστική ουσία δικλοφενάκη. Αυτά τα φάρμακα ενισχύουν την αναλγητική δράση άλλων αναλγητικών και μειώνουν τη φλεγμονή. Το μειονέκτημα αυτής της ομάδας είναι η αδυναμία χρήσης τους κατά την εγκυμοσύνη και τη γαλουχία.
• Σε αντίθεση με τα προηγούμενα φάρμακα, τα φάρμακα της ομάδας ιβουπροφαίνης είναι εγκεκριμένα για χρήση σε έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες υπό την επίβλεψη ιατρού. Η ουσία είναι καλά ανεκτή και ως εκ τούτου μπορεί να χορηγηθεί σε παιδιά.
• Η ομάδα φαρμάκων Ketoprofen έχει επιταχυνόμενη αναλγητική δράση.
• Τα ΜΣΑΦ νέας γενιάς περιλαμβάνουν την ομάδα της νιμεσουλίδης. Έχουν ελάχιστες παρενέργειες.

Αγγειοδιασταλτικά φάρμακα για την οστεοχονδρωσία

Στένωση των αιμοφόρων αγγείων στην οστεοχόνδρωση παρατηρείται σε σχέση με πόνο και μυϊκή υπερένταση. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζεται λιμοκτονία οξυγόνου των κατεστραμμένων ιστών, και ως αποτέλεσμα, η λειτουργικότητα των εσωτερικών οργάνων είναι μειωμένη. Για να αποφευχθούν τέτοιες επιπλοκές, οι γιατροί συνταγογραφούν αγγειοδιασταλτικά φάρμακα στους ασθενείς τους.

Μυοχαλαρωτικά για την οστεοχονδρωσία

Τα μυοχαλαρωτικά χαλαρώνουν τους μύες και έχουν ηρεμιστική δράση. Έχει ευεργετική επίδραση στη ροή του αίματος και βοηθά στην αναλγητική δράση των ΜΣΑΦ. Τα μυοχαλαρωτικά βοηθούν επίσης στην επιτάχυνση της διαδικασίας επούλωσης των κατεστραμμένων ιστών.

Χονδροπροστατευτικά για την οστεοχονδρωσία

Τα χονδροπροστατευτικά και τα σύμπλοκα βιταμινών βοηθούν στην αποκατάσταση του ιστού του χόνδρου. Τα χονδροπροστατευτικά νοούνται ως μέσα που αποκαθιστούν όχι μόνο τον ιστό του χόνδρου, αλλά και την κινητικότητα στην άρθρωση. Τα αξιοπρεπή φάρμακα αυτής της ομάδας είναι προϊόντα με βάση τη χονδροϊτίνη και τη γλυκοζαμίνη.

Ηρεμιστικά για την οστεοχονδρωσία

Φαίνεται, γιατί να παίρνετε ηρεμιστικά στη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας; Η απάντηση δεν είναι τόσο περίπλοκη όσο νομίζετε: ο πόνος που ακολουθεί ένα άτομο για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί εύκολα να προκαλέσει καταθλιπτικές καταστάσεις και συχνό άγχος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αρκεί η λήψη ενός βάμματος βαλεριάνας ή μητρικής βλάστησης.

Ο θεράπων ιατρός θα πρέπει να επιλέξει τα μέσα για τη θεραπεία μιας τόσο σοβαρής ασθένειας όπως η οστεοχονδρωσία.

Κορσέ για οστεοχονδρωσία

Στη σύνθετη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης κάθε είδους, οι γιατροί θεωρούν χρήσιμο να φορούν κορσέ. Οι κορσέδες κατασκευάζονται ειδικά ξεχωριστά για τις αυχενικές, θωρακικές και οσφυϊκές περιοχές ή για την πλήρη στερέωση της σπονδυλικής στήλης. Σε περίπτωση θωρακικής οστεοχονδρωσίας χρησιμοποιούνται κορσέδες από ειδικό τεντωτικό υλικό με μεταλλικούς ή πλαστικούς νάρθηκες εσωτερικά. Για την οσφυϊκή οστεοχονδρωσία χρησιμοποιούνται κορσέδες με άκαμπτο σταυρό και διαμήκη ένθετα από μέταλλο ή πλαστικό. Ως υλικό για την κατασκευή, πάρτε μια ταινία επίδεσμου ή νεοπρένιο. Ένας κορσές λαιμού ονομάζεται γιακάς και είναι άκαμπτος. Οι κορσέδες που διορθώνουν ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη ονομάζονται επίσης διορθωτές στάσης. Οι κορσέδες διατίθενται σε μαλακό, μεσαίο και σκληρό. Ο βαθμός ακαμψίας του κορσέ συνταγογραφείται από τον θεράποντα ιατρό σε ατομική βάση.

Η χρήση κορσέ για την οστεοχονδρωσία θα βοηθήσει στην ενίσχυση των μυών της πλάτης, στη μείωση του πόνου, στη βελτίωση της στάσης του σώματος, στην πρόληψη της ανάπτυξης επιπλοκών και στην επιτάχυνση της ανάρρωσης. Υπάρχουν ορισμένοι κανόνες στο να φοράς κορσέ. Οι ασθενείς με οστεοχονδρωσία πρέπει οπωσδήποτε να συμβουλευτούν έναν ειδικό σχετικά με την επιλογή και την ανάγκη χρήσης κορσέ. Για πρώτη φορά, ο κορσέ φοριέται για όχι περισσότερο από 15 λεπτά και στη συνέχεια μπορεί να φορεθεί όχι περισσότερο από 6 ώρες την ημέρα.

Πρόληψη της οστεοχονδρωσίας

Η πρόληψη έχει μεγάλη σημασία για τη διατήρηση της υγείας της σπονδυλικής στήλης και την πρόληψη των παροξύνσεων της οστεοχονδρωσίας. Για την πρόληψη, είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε έναν υγιεινό και δραστήριο τρόπο ζωής, να κάνετε ασκήσεις και να καταπολεμήσετε το υπερβολικό βάρος, εάν υπάρχει. Το άγχος και τα νευρικά σοκ μπορεί επίσης να προκαλέσουν την ανάπτυξη οστεοχονδρωσίας. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε την ψυχοσταθερότητά σας και να αποφεύγετε αγχωτικές καταστάσεις. Τα τραύματα που λαμβάνονται μία φορά δεν μπορούν να ανταποκριθούν με τον καλύτερο τρόπο με την πάροδο του χρόνου, επομένως πρέπει να αποφεύγονται από την παιδική ηλικία. Η σωστή διατροφή για την οστεοχονδρωσία και για την πρόληψή της έχει ιδιαίτερη σημασία.

Διατροφή για την οστεοχονδρωσία

Ορισμένοι ειδικοί μιλούν για τον σημαντικό ρόλο της διατροφής στην υγεία της σπονδυλικής στήλης. Τα τρόφιμα που καταναλώνει ένα άτομο θα πρέπει να του παρέχουν ουσίες που συνθέτουν τον ιστό του χόνδρου. Μιλάμε για βλεννοπολυσακχαρίτες που περιέχονται σε ζελέ, ζελέ κρέας, ζελατίνη. Είναι σημαντικό να ελέγχετε την επαρκή πρόσληψη υγρών, γιατί η έλλειψή τους οδηγεί σε αφυδάτωση των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Οι πρωτεΐνες είναι χρήσιμες σε μια τακτική διατροφή, και ιδιαίτερα στην παρουσία οστεοχονδρωσίας. Αυτές οι ουσίες μπορούν να ληφθούν από κρέας, ξηρούς καρπούς, ψάρια, φασόλια και μελιτζάνες.

Τα μέταλλα και οι βιταμίνες ενισχύουν τον οστικό ιστό. Έτσι, μπορούμε να πάρουμε ασβέστιο από σκληρά τυριά, γαλακτοκομικά προϊόντα, φασόλια και φύλλα μαρουλιού. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η βιταμίνη D, που βρίσκεται στα αυγά, το βούτυρο και τα θαλασσινά ψάρια, είναι απαραίτητη για την απορρόφηση του ασβεστίου. Το μαγνήσιο βοηθά στη συγκράτηση του ασβεστίου στον οστικό ιστό και εμποδίζει την έκπλυση του από το σώμα. Το μαγνήσιο μπορεί να ληφθεί τρώγοντας αγγούρια, ξηρούς καρπούς και ηλιόσπορους. Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν για την περιεκτικότητα των ψαριών σε φώσφορο, αλλά το γεγονός ότι αυτό το στοιχείο περιλαμβάνεται επίσης στον αρακά, τη σόγια, το πίτουρο και το λευκό λάχανο δεν είναι τόσο γνωστό. Οι πηγές μαγγανίου είναι το κρέας κοτόπουλου, οι κρόκοι, το τυρί κότατζ, οι φλούδες πατάτας και οι μπανάνες.

Ανάμεσα στις βιταμίνες αξίζει να τονιστεί ο ιδιαίτερος ρόλος των ομάδων Α, Β και Γ. Η πηγή της βιταμίνης Α είναι τα ωμά αυγά, το συκώτι, τα καρότα και τα πεπόνια. Το χοιρινό, το μοσχάρι, τα θαλασσινά, τα μανιτάρια και τα δημητριακά περιέχουν βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Το ασκορβικό οξύ, που γνωρίζουμε από την παιδική ηλικία, βρίσκεται στα φρέσκα φρούτα και λαχανικά.

Έτσι, αν δούμε τα προϊόντα που συνθέτουν τη δίαιτα για την οστεοχονδρωσία ή για την πρόληψή της, θα δούμε ότι από αυτή τη λίστα μπορείτε να φτιάξετε ένα μενού με πολύ νόστιμα και ποικίλα πιάτα.

Ας ασχοληθούμε τώρα με τα απαγορευμένα τρόφιμα. Η μαύρη λίστα προϊόντων για την οστεοχονδρωσία περιλαμβάνει: αλάτι, τουρσιά και μαρινάδες, καυτερά μπαχαρικά, ημικατεργασμένα προϊόντα, ζάχαρη (μπορεί να αντικατασταθεί με μέλι), σόδα και καφέ.

Επιπλοκές της οστεοχονδρωσίας

Η οστεοχόνδρωση ελλείψει κατάλληλης θεραπείας μπορεί να οδηγήσει τον ασθενή σε αναπηρία. Οι επιπλοκές αυτής της παθολογίας περιλαμβάνουν:

• Σπονδυλική στένωση λόγω στένωσης του καναλιού της. Αυτό προκαλεί μούδιασμα στα άκρα και διαταραχές στο περπάτημα.
• Τσίμπημα των νωτιαίων νεύρων.
• Προεξοχή δίσκων και αργότερα μεσοσπονδυλική κήλη.
• Ριζικίτιδα.
• Οσφυϊκή και ισχιαλγία.
• Φυτοαγγειακή δυστονία.
• Η κήλη του Schmorl.
• Μετατόπιση των σπονδύλων.
• Ημικρανίες και πονοκεφάλους.

Με την οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, συχνά παρατηρείται αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

Σε περίπτωση παραπόνων για την υγεία της σπονδυλικής στήλης, βιαστείτε να ζητήσετε βοήθεια από γιατρό, γιατί η έγκαιρη έναρξη της θεραπείας είναι το κλειδί για μια επιτυχημένη ανάκαμψη.